Αλυσίδα από ιδέες να γίνουμε...

Η λογική μου, ίσως στενή, δεν μπορεί να δεχτεί πως με τις επικρατούσες συνθήκες και τα κυβερνητικά μέτρα που πρωοθούνται δεν εφαρμόζεται ένα ενωτικό πλάνο στην αριστερά της κοινωνίας μας. Ο δικομματισμός αρχίζει να δέχεται ένα σοβαρό πλήγμα και έτσι αρχίζουν να ξυπνάνε συνειδήσεις, όμως έχουμε ένα ΠΑΣΟΚ που αδρανεί, που μένει ως ένας απλός παρατηρητής των γεγονότων και που δε δίνει σαφές πολιτικό στίγμα. Από την άλλη βλέπουμε την Αλέκα Παπαρήγα να προσπαθεί να μειώσει το νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και με ειρωνικό τρόπο να αποδοκιμάσει την εκλογή του γενικότερα. Τη ρώτησαν : παλιά ο Αλέξης Τσίπρας ήταν μέλος της ΚΝΕ και απαντά: σημασία δεν έχει από που ξεκινά κανείς, αλλά που καταλήγει. Δεν προσπαθώ σε καμία περίπτωση να αποθεώσω την εκλογή Τσίπρα, αλλά δεν μπορώ να δεχτώ και τη μονόπλευρη συντηρητική αντιμετώπιση από το ΚΚΕ. Υπάρχουν τόσες αξιόλογες αριστερές οργανώσεις, άλλες με μεγαλύτερη, άλλες με λιγότερη συνέπεια, άλλες πιο δυναμικές, άλλες με πιο αυστρηρές δομές, που όμως - παρά τις μικροδιαφορές τους - έχουν κοινούς στόχους. Αν, λοιπόν, μπορέσουν να ενωθούν οι προοδευτικές δυνάμεις του σήμερα, τότε μόνο θα πραγματοποιηθεί μια αλλαγή στο πολιτικό και κοινωνικό τοπίο, θα ανανεωθεί η νοοτροπία των πολιτών και η οπτική γωνία κάτω από την οποία αντιμετωπίζουν κάθε γεγονός. Αν υπάρχει μια αριστερά διασπασμένη σε χίλια κομμάτια και η μία ομάδα κατηγορεί την άλλη αντί να αντιπολιτεύεται στους πραγματικούς εχθρούς των ονείρων τους, τότε ο ρυθμός αλλαγής και "αφύπνισης" σίγουρα δε θα αυξηθεί... Η κάθε οργάνωση μπορεί προφανώς να κάνει τα δικά της βήματα και να μην αλλάζει τους επιμέρους στόχους της, όμως μπροστά στις σπουδαίες προκλήσεις και απαιτήσεις του σήμερα οφείλουν να αγωνίζονται με κοινές και ευρείες δυνάμεις για την πρόοδο της κοινωνίας μας και την εξυγίανση του πολιτικού μοτίβου.